Słubfurt 2030 – przyszłość jest teraz. Przybywając tu ze wszystkich stron świata, nowi słubfurczycy przynoszą ze sobą swoje doświadczenia, wzorce i perspektywy na dzień dzisiejszy. Sceniczna instalacja eksplorowała tę utopijną wyspę na morzu Nowej Ameriki. Na razie. I tutaj. Przyszłość jest mile widziana. Spektakl wyłania się ze świata doświadczeń migrantów i rozwija z niego struktury sceniczne i wizje, które stają się nowym, własnym światem.

Próby rozpoczęły się 03.05.21 próbą koncepcyjną z wykonawcami Eleny. Elena, Heidi, Richard, Fatemeh, Bijou, Wojtek, Dorothée, Mohammad, Ibrahim, a także Roksana i Wolfram jako wykonawcy i muzycy, dramaturg Matthias Wolf, asystent reżysera Matthias Hille, Michael Kurzwelly jako artysta i kierownik projektu Brückenplatz oraz reżyser Thomas Roth.
Postanowiono odbyć teatralną podróż z zespołem, aby sprawdzić, co zabrali ze sobą z lotu do Europy i jaki wpływ mają te odciski na ich życzenia dotyczące nowego domu.
Od pierwszych prób główną rolę odgrywał trening ruchowy z Matthiasem Hille i tancerką Bijou. Czujne ciało produkuje dobre pomysły. Ponadto, pracowali z sygnetami z grupy Migrantas, które gracze mogli rozbudować o swoje osobiste doświadczenia. improwizacje teatralne, stworzono podstawy do zaprojektowania roli.

W długim procesie, próby odbywały się dwa razy w tygodniu po 4 godziny za każdym razem. Dwa intensywne warsztaty w długie weekendy pozwoliły skupić się na powoli rozwijającej się historii. Powstała łódź z uciekinierami, którzy zmagali się z siłami natury i ratowali się na stojaka. Tutaj istotna stała się kwestia scenografii: Zdecydowano, że wszystkie sceny będą oparte na morzu i piasku, plaża została utworzona z dużej powierzchni piasku i granulek korka. Tam czekała już na nich jakaś szemrana postać, która pozornie im pomogła, obiecała namiot i wielokulturowy festiwal, a jedną z migrantek mianowała swoim zastępcą. W trakcie produkcji okazało się, że szukał on jedynie ofiar do handlu organami. Ale zbiegowie odparli i uciekli na pustynię. Podczas długiego marszu w strachu przed strażą graniczną i innymi podejrzanymi handlarzami, w opuszczonej oazie znaleźli pozostałości po projekcie, który zajmował się migrantami i uchodźcami – Brückenplatz | Plac Mostowy w Słubfurcie (Frankfurt nad Odrą).

Kompozycje wideo Jana Poppenhagena pokazywały ścieżki i działania, a uchodźcom nasuwało się pytanie, czy chcą się tu związać, czy też stworzyć coś nowego. W tym momencie spektakl dotknął jednego z centralnych pytań Brückenplatzu | Placu Mostowego: Dokąd zmierzamy? Pytanie to jest bardzo aktualne, ponieważ teren Brückenplatz jest zagrożony planami budowlanymi miasta Frankfurt nad Odrą, nawet jeśli sytuacja nieco się uspokoiła dzięki odwołaniu planowanego inwestora, kwestia przeniesienia i reorientacji jest nadal aktualna. Pytanie, które zostało przekazane publiczności podczas trzech dobrze przyjętych spektakli (premiera odbyła się 25.09.21 na Festiwalu Różnorodności).
Michael Kurzwelly opracował instalację, w której uczestnicy Brückenplatz przedstawiali się w filmach wideo z krótkimi wypowiedziami muzycznymi. Instalację tę można było oglądać przez miesiąc, była też pokazywana na początku spektaklu, zapowiadając projekt i wybiegając z pytaniami poza koniec produkcji.
Roksana Wikaluk i Wolfram Spyra, między innymi, odegrali ważną rolę i przyczynili się do sukcesu produkcji jako performerzy, muzycy i artyści dźwięku.

Chcielibyśmy podkreślić dobrą współpracę techniczną z Kleist Forum Frankfurt (Oder), które zapewniło nam doskonałe wsparcie techniczne w postaci techniki oświetleniowej oraz budowy trybuny dla publiczności. Dwa spektakle zostały pokazane w ramach Festiwalu Kleista.

Praca z aktorami amatorami z Brückenplatz nie była łatwa. Tak więc na początku były wahania. Niektórzy uczestnicy dopiero w trakcie prób uświadomili sobie, że tworzenie sztuki jest czasochłonne i wymaga wiele od wszystkich. Więc jedni odeszli z zespołu, inni dołączyli. Jedna świecka aktorka brała udział jeszcze w czerwcu, ale potem zmarła na ciężką chorobę.
W sumie wspólny intensywny proces połączył uczestników Brückenplatz.

Aimun Abdalla
Mohamad Osman
Fatemeh Zeinali

Tło

Projekt i stowarzyszenie Słubfurt istnieje od 1999 r. Jako transgraniczne laboratorium artystyczno-obywatelskie reinterpretuje dwa miasta Frankfurt nad Odrą (Niemcy) i Słubice (Polska) jako wspólne transgraniczne miasto Słubfurt.
W procesie tym powstają wciąż nowe ramy, które są wypełniane i realizowane przez uczestników ich własnymi pomysłami. Na przykład w 2009 r. powstał „Parlament Słubfurtu”, „Mediateka Słubfurtu” oraz „Brückenplac|Plac Mostowy” (od 2013 r.).
Od 2014 r. wielu nowych obywateli z Syrii, Kamerunu, Afganistanu i innych regionów świata wzbogaciło Słubfurt i Plac Mostowy: jako laboratorium i miasto modelowe dla społeczeństwa wykraczającego poza ideę państwa narodowego.
Stowarzyszenie Slubfurt e.V. ma 45 członków z różnych zawodów i kultur. Założycielem i inicjatorem jest artysta akcji Michael Kurzwelly, który w 2019 r. z okazji 60-lecia Ustawy Zasadniczej został uhonorowany przez prezydenta federalnego Franka-Waltera Steinmeiera Federalnym Krzyżem Zasługi na Wstędze. dla „polsko-niemieckiej sieci zaangażowania obywatelskiego, która poprzez kreatywne uczestnictwo interweniuje w procesy społeczne i polityczne.