Po początkowej fazie wzajemnego poznawania się, granice Polski zostały zamknięte w ramach represji wywołanych działalnością wyzwoleńczą „Solidarności” w 1980 roku. Ponownie otworzono je dopiero po przełomie, w roku 1990. Przez dziesięć lat jednakże drugi brzeg Odry pozostawał niedosięgły, a Frankfurt nad Odrą i Słubice egzystowały jak miasta na dwóch różnych końcach świata.

Dopiero po przełomie mieszkańcy obu brzegów Odry mogli się wzajemnie poznać, chociaż dziesięciolecia spędzone na końcu świata, pozostawiły po sobie ślady. Chociaż Polska należała do obozu zwycięzców drugiej wojny światowej, a dawne polskie tereny należały odtąd do Ukrainy i Białorusi. Polacy wschodni z tak zwanych „Kresów” musieli opuścić swoją ojczyznę i zostali w dużej mierze przesiedleni na obszary, które dotąd należały do Niemiec. Również Frankfurt nad Odrą, w ramach gospodarki planowej NRD, został na nowo zasiedlony po tym, jak miasto w ostatnich dniach wojny zostało ogłoszone przez Hitlera twierdzą, przez co ludność cywilna musiała zostać stamtąd ewakuowana. W obu miastach mieliśmy więc do czynienia z kryzysem tożsamości, a ludzie nie identyfikowali się ze swoim miejscem zamieszkania. jej terytorium skurczyło się o około jedną trzecią w wyniku przesunięć granicy na linii wschód-zachód. Powojenny, komunistyczny rząd Polski musiał omijać ten temat. W ten sposób powstała doktryna o tzw. ziemiach odzyskanych, mająca na celu przekonanie ludności o tym, że tereny
zachodnie, należące niegdyś do Niemiec, były właściwie rdzennie polskie i po długim czasie znów do niej należały. Powoływano się przy tym na ród Piastów, stąd z miejscowości Bärwalde powstały Mieszkowice, w hołdzie piastowskiemu księciowi Mieszkowi I.

Po przełomie politycznym w 1990 roku z Frankfurtu nad Odrą powoli znikało wojsko Stasi, ale też dające pracę państwowe przedsiębiorstwa. W czasie kiedy słubicki bazar, który wyrósł w krajobrazie miejskim jak gdyby spod ziemi, wyciągał spore profity na wahaniach kursów walutowych złotego i marek, liczba mieszkańców Frankfurtu skurczyła się z prawie 90.000 do okolo 58.000 mieszkańców.

Podczas gdy NRD została jak gdyby połknięta przez Niemcy Zachodnie i samoistnie stała się z dnia na dzień częścią Unii Europejskiej, Polska musiała uwalniać się własnymi siłami spod zaszłości pozostałych z czasów socjalistycznej władzy sowieckiej. I tak zewnętrzna granica Unii Europejskiej leżała teraz między Frankfurtem, a Słubicami, co skutkowało intensywnymi kontrolami na granicy i czasem wielogodzinnym czekaniem, także dla pieszych. Jednakże Polska rozwijała się w dynamicznym tempie i już w 2004 roku dołączyła do Unii Europejskiej, a w 2007 roku przystąpiła także do Traktatu z Schengen. Krok po kroku znikały najpierw kontrole celne, a potem graniczne za cenę wzmocnienia wschodniej granicy Polski.